ชุดไทยจิตรลดา

ชุดไทยจิตรลดา
ไทยจิตรลดา เป็นชุดไทยสำหรับพิธีกลางวัน (อเนก นาวิกมูล, 2547, หน้า 219) ใช้ในงานพิธีการมากกว่าชุดไทยเรือนต้น (สำนักงานทรัพย์สินทางปัญญา, 2565)
3 ลักษณะเด่น
ของชุดไทยจิตรลดา
- ชุดไทยจิตรลดา ใช้ผ้าไหมเกลี้ยงมีเชิงหรือยกดอกทั้งตัวก็ได้ ในการตัดเย็บ (แตกต่างจากชุดไทยเรือนต้น ที่ไม่ใช้ผ้าฝ้ายในการตัดเย็บ)
- ซิ่น (ผ้านุ่งสำหรับผู้หญิง) จะมีความยาวจรดข้อเท้า นุ่งป้ายหน้า (ลักษณะการนุ่งแบบพับเก็บป้ายทบผ้ามาด้านหน้า)
- เสื้อ ลักษณะของเสื้อมีรูปแบบแขนยาว (แตกต่างจากชุดไทยเรือนต้น ที่มีรูปแบบแขน 3 ส่วน) ผ่าอก มีกระดุม 5 เม็ด คอกลมตื้น ๆ และมีขอบตั้งน้อย ๆ (แตกต่างจากชุดไทยเรือนต้น ที่เป็นคอกลมตื้น ๆ ไม่มีขอบ) เสื้อจะเป็นคนละชิ้นกับผ้าซิ่น
อ้างอิงข้อมูลจาก:
จักรกฤษณ์ ดวงพัตรา และวิไลวรรณ สมโสภณ. (2547). ชุดไทยพระราชนิยม. กรุงเทพฯ: องค์การค้าของคุรุสภา.
สำนักงานทรัพย์สินทางปัญญา. (2565). ไทยพระราชนิยม. ค้นเมื่อ 19 มกราคม 2567, จาก https://www.crownproperty.or.th/ไทยพระราชนิยม
สำนักงานเสริมสร้างเอกลักษณ์ของชาติ คณะอนุกรรมการการแต่งกายไทย: วิวัฒนาการและเอกลักษณ์ประจำชาติ. (2543). การแต่งกายไทย: วิวัฒนาการจากอดีตสู่ปัจจุบัน เล่ม 1. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ๊นติ้งแอนพับลิชชิ่ง.
อเนก นาวิกมูล. (2547). การแต่งกายสมัยรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.
ผู้เรียบเรียง: นายกฤษดา เรืองสถาน นักวิชาการโสตทัศนศึกษาชำนาญการ สำนักหอสมุดกลาง มหาวิทยาลัยรามคำแหง